“Site açılmadan yaklaşık bir ay önce yaptığım -belki okumuş olanınız vardır- bu derleme tespitleri sizinle paylaşmak istedim. Umarım keyif alırsınız.”
Merhaba arkadaşlar,
Biliyorum hepinizin bu tarz sıkıntıları var. Çünkü etrafınızdaki çoğu insan Eurovision’un “E”sini bilmiyor ki zaten bilmek zorunda değiller. İlgi meselesi sonuçta. Ama bazen sabır zorlayan sorularla karşılaşıp “Pes artık bu kadar mı uzaksın be kardeşim!” diyoruz. Ben bu yazımı ikiye ayırmak istiyorum. İlk kısmında Eurovision fanlarının maruz kaldığı mantık dışı cümleler ve soruları sıralayacağım. Diğer kısımda da Eurovision fanı olmadan bilinmeyecek bazı bilgiler vereceğim size.
Maruz Kalınan Cümle ve Sorular
1. Mayıs ayında sorulan “Eurovision’a katılıyor muyuz?” sorusu.
Yahu kardeşim zaten geleneksel olarak mayısta yapılan Eurovision, katılımcı ülkeyi son on günde mi belirleyecek? En acısı da yarı finallerden sonra sorulması. Soru sormak için soruyorlar resmen. Laf olsun torba dolsun.
2. Başka ülkenin bayrağını neden taşıyorsun, gâvur musun sen?
Esas sen benim millî değerlerimi neden Eurovision ile ölçüyorsun? Birnevi Dünya Kupası gibi düşünün. Hiç gitmediğiniz, bazen haberinizin bile olmadığı ülkeleri desteklemiyor musunuz? Bu da öyle bir şey. Yabancı bir bayrağı şu ana kadar öpüp alnıma koymuşluğum, ya da o ülkenin millî marşını söylemişliğim yok. Her ülkenin bayrağına da saygım sonsuz. Sadece destek için yapılan bir şeyden “Vatan Haini” muamelesi görmek bazen dokunuyor ne yalan söyleyeyim.
3. Eurovision’u bir tek biz önemsiyoruz, başkaları önemsemezken neden bu çaban?
Fan olmanın nedeni sorgulanır mı, bana kalırsa hayır. Ayrıca en az önemseyen ülkelerden biriyiz. Evet çok seviyoruz ama önemsemiyoruz. Mesela İsveç’ten örnek verelim. Melodifestivalen. “Adamlar yapıyor.” dedirtiyor izlerken. Nedir diye soracak olanınız varsa kısa bir açıklama: İsveç’in Eurovision şarkı elemeleri. Mello denince akan sular durur bir EuroFan için. TRT’de genelde monarşi hakim. Kısacası yüzyılın yalanıdır, itibar etmeyiniz.
4. Why your country is so homophobic?
Şu önyargı patlaması insanlar yok mu? Homofobik olmadığımızı ispatlamak için illa ki İstanbul Gay Pride görüntülerini göstermem gerekiyor. Olsun bunun tersini kanıtlamak için her şeyi yaparım. No Prejudices.
5. “Bilmem kim, şu şarkısıyla gitsin bence.”
Oldu tatlım, istiyorsan bir Zeki Müren şarkısı yollayalım. Hani çok zor bir şey olduğunu düşünmüyorum bunun. O seneki şarkı yarışmasına, o sene bestelenmiş bir şarkıyla katılabiliyorsunuz. Yoksa bu insanlar boşu boşuna neden yeni beste yapsınlar, değil mi?
6. Turkey isn’t my real winner, Belgium has deserved the trophy!!
İşte dünya üzerinde en gıcık olduğum insan topluluğu. Böyle al ıssız bir ormana bırak gitsin yani. Neymiş efendim Sertab Erener hak etmemiş de Belçika almalıymış. Şarkıları dinleyip siz karar verin diyorum ben.
7. Eurovision fanı diye bir şey varmış.
Şaka değil, bu cümleyi arkadaşım falan kurmadı. Can Bonomo bir röportajında bu cümleyi direkt sarf etti. Olsun öğrenmenin yaşı yok…
8. Sahne mükemmel ötesi, nesini beğenmediniz anlamadım.
Evet anlıyorum hayatınızda hiç böyle bir sahne görmediniz de, biz neler gördük canım ya…(2013’ü beğenmemiştim, sonuçta 2012 çıtayı fazlasıyla yükseltmişti.)
Eurovision Fanı Olmadan Bilemeyeceğiniz Gerçekler
9. Azerbaycan-Ermenistan Gerginlikleri
Bu sene yaşanmış taptaze iki olay anlatacağım sizlere. Biliyorsunuz ki televoting oyları spikerler tarafından açıklanır ve bunun provası alınır. Provası alınırken de puanlar rastgele verilir ve buna bakılmaz yani “Türkiye’nin provası var 12 puana Azerbaycan yazın.” gibi bir şey değil. Karışık ve rastgele. Tam hatırlamıyorum, Azerbaycan provalarında ya 8 ya da 10 puanı Ermenistan’a yazmışlar. Spiker de ısrarla Ermenistan’ın adını söylemiyor. Tabii tarihte çok acı çektiler anlayabiliyorum.
Bir de basın toplantısı var tabii. Malum yarı finalden çıkanlar karışık bir şekilde hazırlanır. Kaderin cilvesi, Azerbaycan’dan bir önce Ermenistan açıklandı. Yani bu durumda basın toplantısında yan yana oturmaları gerekecekti. Dilara’yı en başa alarak bu sorunu çözmüş oldular. Aslında son günlerde yaşanan olaylardan sonra hak veriyorum tabii ki.
10. Şike iddiaları
Aslında manşet atılmıştı bir kere gazetede, yani manşet değil tabii ki de bir sayfayı bu habere ayırmışlardı ama malum ülkede gazete okunmuyor. “Bir Birincilik Kaç Para?” şeklinde atılan başlıklar Azerbaycan’la ilgiliydi. Azerbaycan’ın Litvanya, Malta, vb ülkelerde bedava hat dağıtarak gençlerden oy topladığı iddia edilmişti. Bazıları ise “Bu haberi Türkler çıkardı.” dedi, aramız açıldı. Ama bu iddia da kaynadı gitti. İyi mi oldu, bence iyi oldu.
Bir diğer iddia ise Gürcistan’ın jüri oylarında sorun olması. Oylarını sattıkları konuşuluyor. Hâlâ katılımı onaylanmayan ülke, yarışmadan üç yıl men cezası alabilir.
11. Shout Inshallah!
Bunu her Eurovision fanı er ya da geç öğrenir. Guatemala doğumlu 2012 Danimarka temsilcisinin, şarkısın back vokalinde “shout inshallah” kelimelerini kullanması Türkiye’de ilgi odağı olmuş şeylerden bir tanesiydi.
12. Tuba Önal
Büyük ihtimalle “O kim ya?” diyeceksiniz ama, 1999’da ülkemizi “Dön Artık” parçasıyla temsil eden Tuba Önal, Sıla’nın back vokalliğini yapmaktadır. Şarkı 16. olmuştur.
13. Kurt Calleja-Can Bonomo dostluğu
Çoğumuz onları ilk “Hi, I’m Kurt Calleja. And I’m Can Bonomo. And we are frieeendss!!” cümleleriyle başlayan o meşhur eurovision.tv röportajıyla gördük. Eurovision’un en efsane dostluğudur diye düşünüyorum. Samimiyetleri yüzlerinden, hareketlerinden belli müthiş tatlı iki insan.
14. Helena Paparizou
Bildiğiniz üzere 2005 yılında ülkesi Yunanistan’a birincilik getiren İsveç doğumlu Helena Paparizou, bu sene Melodifestivalen elemelerine “Survivor” adlı parçasıyla katıldı. İlk yarı finalden direkt finale çıkamayan ancak “İkinci Şans Turu”na kalan Paparizou, finale çıkmayı başarmıştı ancak İsveç’i temsil etme hakkına sahip olamamıştı.
15. Fark 2 Puan
Çoğunuz Sertab Erener’in zaferinin rahat geldiğini düşünüyorsunuzdur ki bu doğal. Hatırlamadığınız bir tarihte Eurovision puan tablosunu hatırlamaya çalışmak dünyanın en saçma çabası olur. Ama biz Eurovision’u son ülke Slovenya’nın verdiği 10 puan sayesinde, 2 puan farkla kazandık. Rahat gelmedi yani.
16. Türkiye’yi çok özledik!
Yokluğumuz 4 sene oluyor Eurovision’da. Bunu fark etmeyen temsilciler de gördük. Üzülmüş gibi yapan da. Ama 2013’te Yunanistan temsilcilerine, basın toplantısında en sevdikleri Eurovision şarkısı sorulunca, tereddütsüz Athena-For Real deyip üstüne Türkiye’yi yarışmada özlediklerini ve geri dönmemizi istediklerini dile getirdiler. Ve bunu dile getiren tek ülke Yunanistan oldu.
17. Apricot Stone
Ah biz ne çektik bu şarkıdan… Ermenilerin “Bu dünya acımasız ve vahşi, evime geri dönmek istiyorum,…” gibi cümlelerle bize dokundurma yaptıkları çok sinir bozucu bir seneydi. Allah’tan maNga bize 2.liği getirdi, ki benim için 1.dirler, bir de bizi geçselerdi?
18. Nikolaj <3 Pilou
Eurovision bittikten sonra bile böyle olay fotoğrafları çıkan bir çift sunucumuz oldu.
19. Türkvizyon&Türkçevizyon
Şimdi siz söyleyin bana, bu isimler özgün mü? İkincisi, Türkçe mi? Sen madem Türk dili ve Türk dünyası gelişsin, kaynaşsın istiyorsun, “vizyon” ne? Böyle bir TRT’nin, bu tarz etkinliklerini samimi bulmadığımı söyleyebilirim. Türkî Cumhuriyetleri bir araya getirirken samimi olması için, bakışını değiştirmeli TRT. Ayrıca, böyle bir etkinliği “Vatan sağ olsun!” zihniyetiyle savunamayacağım, kusura bakmayın. Yani bu konuda bilgi sahibi değilseniz çok şey kaçırdığınızı söyleyemeyeceğim.
20. Sarışın Türk mü olur?
Semiha Yankı, bizim ilk Eurovision temsilcimizdir. TRT Semiha Yankı gitmeden önce, “Sarışın Türk kızı mı olur?” diyerek saçlarını zorla kumrala boyatmıştır.
